eşsiz

eşsiz
sif. <türk.>
1. Yalqız qalmış, tək qalmış; yoldaşsız, dostsuz, kimsəsiz.
2. Misilsiz, misli olmayan, tayı-bərabəri olmayan. <Xəyyam:> Söylə, ey sevgili, eşsiz mələkim; Kim zəhər qatdı gülər ömrünə, kim?! H. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • eşsiz — sf. 1) Eşi benzeri olmayan veya eşi benzeri görülmemiş olan Güzelliğine hayran olduğum bu eşsiz şehre karşı, onun bir insanı olmak borcumu bir derece yerine getirip sevinmiştim. H. Taner 2) Eş bulamamış, eşinden ayrılmış veya yanında eşi olmayan …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • essiz — acınmaa nlatır, yazık, vah I, 143; II, 188bkz: esiz, ısız, ıssız, isiz …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

  • BÎ-ADİL — Eşsiz. Eşi olmayan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • BÎ-MÜDANÎ — Eşsiz. Denksiz …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • BİMANEND — Eşsiz, nazirsiz …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • DÂNÂ-İ BÎ-MÜDANÎ — Eşsiz âlim. Zamanında emsali olmayan âlim …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • EDİB-İ BÎ-MÜDANÎ — Eşsiz edebiyatçı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • EHAD-ÜL-ÂHÂD — Eşsiz, tek, emsalsiz. Teklerin teki, bir tek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • LÂNAZÎR — Eşsiz, nazirsiz, benzersiz. Eşi ve benzeri olmıyan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • TENESSUH — Eşsiz, çok güzel ve çok az bulunur olma …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”